Parnasizm
Adını, Louis Xavier de Richard ile Catulle Mendes’in hazırlayıp Alphonse Lemerre’in bastığı Le Parnasse Contemporain (Çağdaş Parnasçılık) adlı eserden alan edebi akım.
Klasizm, romantizm ve realizmin bütününe tepkili bir akımdır. 1830’lu yıllarda ortaya çıkmıştır. Temel kuramı "sanat sanat içindir" diye özetlenebilir. Aslında realizmin katı toplumculuğu ve gerçekçiliğine bir karşı çıkıştır. Daha çok şiirde kendini gösterir. Sanatsal biçim ve sanatsal içerik kaygısı ön plandadır. Bu akımın etkisindeki edebi eserlerde ölçülü ve nesnel bir anlatım, teknik kusursuzluk ve kesin betimlemeler kullanılır. Parnas şiir için "biçimciliği amaçlayan" şiir de denebilir.
Parnasizm, bir yönüyle kendisinden sonraki doğalcılığa kaynak olmuştur. Zengin bir dil, zengin bir biçim, zengin ve yoğun bir duygusallık işlenir. Theophile Gautier’in şiirlerini, Theodore de Banville, Leconte de Lisle izlemiştir. Parnasizm, edebiyat tarihinde Leconte de Lisle ile özdeşleştirilir. Daha çok toplumu ilgilendirmeyen konuları işlemeyi amaçlamıştır. Zengin bir dil yani günlük hayatta kullanılmayan dil'i yansıtır.
- Dick Schoof Dün
- Pavel Durov 15 Kasım
- Aleksandr Lukaşenko 14 Kasım
- Cihat Aral 11 Kasım
- Şimal 10 Kasım
- Edi Rama 09 Kasım
- Ayşe Egesoy 08 Kasım
- Vahe Kılıçarslan 296
- Emre Kocadağ 230
- Emrah Lafçı 188
- Yunus Bülbül 169
- Ali Rıza Binboğa 104
- Naomi Watts 99
- Kaya Çilingiroğlu 94
- Şerif Gören 90
- Recep Tayyip Erdoğan 89
- Ekrem Açıkel 83
- Nevzat Demir 82
- Dick Schoof 80
- Deniz Akkaya 75
- Haldun Solmaztürk 75
- Alev Esen 66
- Emrah Lafçı 188
- Haldun Solmaztürk 75
- Vahe Kılıçarslan 296
- Alev Esen 66
- Yunus Bülbül 169
- Naomi Watts 99
- Enver Demirkan 61
- Ali Rıza Binboğa 104
- Deniz Akkaya 75
- Şerif Gören 90