Ahmet Rasim

Ahmet Rasim, 1864 yılında İstanbul'da Fatih’in Sarıgüzel mahallesinde doğmuştur. Babası Menteşeoğulları'ndan Kıbrıslı Bahaeddin Efendi, annesi Nevbahar Hanım’dır. Babası, daha o doğmadan evi terk etti. 1875 yılında eğitimine Darüşşafaka'da başladı, 1883 yılında birincilikle bitirdi. Kendi çabasıyla Fransızca öğrendi. Mezuniyetinin ardından Posta ve Telgraf Nezareti'nde memur oldu.
Memur olarak kalmak istemeyen Ahmet Rasim, yazar olmak istedi ve ilk yazısı Ahmet Mithat Efendi’nin Tercüman-ı Hakikat gazetesinde yayımlandı. Onbeş ay süren memurluktan ayrılıp Kendini büsbütün gazeteciliğe, yazarlığa verir. Ceride-i Havadis’te fenni konularla ilgili yazı ve tercümeler yayımlamaya başladı. Bir süre Mekteb-i Behrami adlı okulda ve Komonto Musevi okulunda öğretmenlik yaptı. Ahmet Mithat Efendi’den gördüğü teşvik sayesinde 1885’ten sonra kendisini tamamen gazeteciliğe verdi.

1908’de Hüseyin Rahmi Gürpınar ile birlikte 37 sayı süren “Boşboğaz ile Güllâbi” adlı bir mizah gazetesi çıkardı. Ahmet Rasim, gazeteciliğe Malumat, Sabah, Sebat, Güneş, Maarif, Resimli Gazete, Mecmuai Ebüzziya, Türk Yurdu, Yeni Mecmua, Resimli Ay, İkdam, Boşboğaz, Basiret, Tasvir-i Efkar, Vakit, Akşam, Cumhuriyet gazete ve dergilerindeki yazılarıyla devam etti. Zamanındaki hemen hemen bütün gazete ve dergilerde yazılar yazmıştır. Yazdığı mizah dergileri; Eşref, Davul, Karagöz, Hacivat’tır.

1898'de Alman İmparatoru II. Wilhelm'in Suriye gezisi sırasında Malûmat gazetesi tarafından Suriye'ye, 1916'da da Sabah gazetesince harp muhabiri olarak Romanya cephesine gönderildi.

50 yılı bulan yazı hayatında farklı edebi türlerde ve çok sayıda eser verdi. Dönemin İstanbul hayatının ayrıntıları üzerinde durduğu fıkralarıyla tanındı. Dünyayı ve insanları hoş ve gülünç tarafları ile ele alan Ahmed Rasim’in eserlerinde yaşama sevinci her şeye hakimdir. Servet-i Fünundan uzak durmuştur

Okullar için yazdığı tarih, dil bilgisi, imlâ ve aritmetik gibi çeşitli konulardaki eserlerini kitap halinde bastırdı. Liselerde okutulmak üzere yazdığı Resimli ve Haritalı Osmanlı Tarihi, 1910-1912; bu dört ciltlik yapıt 1966'da yeni harflerle Meydan gazetesinde yayımlandı.

Menâkıb-ı İslâm adlı kitabı dolayısıyla Abdülhamit II'den Mecîdî nişanı aldı.

Müzik alanında da eserler veren Ahmet Rasim, besteleri de kendisine ait olan pek çok şarkı sözü yazdı. Yetmiş kadar şarkı sözü (güfte) yazmış, bunların çoğunu kendisi bestelemiştir. Uşşak makamındaki “Bu akşam gün batarken / Sakın geç kalma, erken gel” dizeleri ile başlayan güfteler ona aittir.

1927'de TBMM'nin üçüncü ve dördüncü dönemlerinde İstanbul milletvekili oldu. İki dönem süren milletvekilliği sırasında hastalığından ötürü çok zaman Meclis toplantılarına bile katılamamıştır.

1885 yılında evlenen ve Ahmet Rasim’le evlilikleri onyedi yıl süren Sadberk Hanım, 1902 yılında öldüğünde Ahmet Rasim otuzsekiz yaşındaydı. Bir daha evlenmedi, yalnız yaşadı. Dört oğlu, iki kızı olmuştur.

Gazeteci, tarihçi, yazar Ahmet Rasim 21 Eylül 1932’de Heybeliada' daki evinde 68 yaşında öldü.

Eserlerinden Bazıları :
Roman Ve Hikaye :
Kiralık Konak (1922)
Nur Baba (1922)
Hüküm Gecesi (1927)
Sodom ve Gomore (1928)
Yaban (1932)
Ankara (1934)
Bir Sürgün (1937)
Panaroma (2 cilt, 1953)
Hep O Şarkı (1956)
İlk Sevgi (1890)
Bir Sefilenin Evrak-ı Metrukesi (1891)
Güzel Eleni (1891)
Mesakk-ı Hayat (1891)
Leyâl-i Izdırap (1891)
Mehalik-i Hayat (1891)
Endişe-i Hayat (1891)
Meyl-i Dil (1891)
Tecârib-i Hayat (1891)
Afife (1892)
Mektep Arkadaşım (1893)
Tecrübesiz Aşk (1893)
Numune-i Hayal (1893)
Biçare Genç (1894)
Gam-ı Hicran (1896)
Sevda-yı Sermedî (1895)
Asker Oglu (1897)
Nâkâm (1897)
Ülfet (ikinci basılışı "Hamamcı Ülfet" adıyladır) (1898)
Belki Ben Aldanıyorum (1909)
İki Güzel Günahkâr (1922)
İki Günahsız Sevda (1923)
Bir Serencam (1914)
Rahmet (1923)
Milli Savaş Hikâyeleri (1947)

Şiir:
Erenlerin Bağından (1922)
Okun Ucundan (1940)

Oyun:
Nirvana (1909)

Anı:
Zoraki Diplomat (1955)
Anamın Kitabı (1957)
Vatan Yolunda (1958)
Politikada 45 Yıl (1968)
Gençlik ve Edebiyat Hatıraları (1969)

Monografi:
Ahmet Haşim (1934)
Atatürk (1946)

Makale:
İzmir’den Bursa’ya (1922, Halide Edip Adıvar, Falih Rıfkı Atay ve Mehmet Asım Us ile birlikte)
Kadınlık ve Kadınlarımız (1923)
Seçme Yazılar (1928)
Ergenekon (iki cilt, 1929)
Alp Dağları’ndan ve Miss Chalfrin’in Albümünden

Kaynak:Biyografi.info