fıkıh

fıkıh

Fıkıh, Arapça kökenli bir sözcüktür. "Bir şeyin özünü ve inceliklerini kavramak" anlamındadır.

Fıkıhla ilgilenen kişiye fâkih denir.

Fıkıh, genellikle İslam Hukuku’nu belirtmek amacı ile kullanılan bir sözcüktür. Ancak Arapça kökene sahip bu sözcük ilk planda akla gelenden daha geniş bir kapsamdadır.

Fıkıh hem bir davranış biçimini hem de dinin hukuk kurallarını temsil etmek için kullanılabilmektedir. Çoğunlukla bir ilim olarak kabul edilmektedir ve fıkıh ile uğraşan kişilere de fakih adı verilmektedir.

Fıkıh Ne Demek?

Fıkıh, Kuran-ı Kerim’de de kullanılan, Arapça kökenli bir kelimedir. Bu sözcüğün yalın anlamı “Bir şeyin özüne inmek ve bu şeyin tüm inceliklerini kavramak” manasındadır. Kuran’da kullanılan hali ile de keskin bir idrak düzeyini ve ince bir kavrama zekasını belirtmektedir. Bu kapsamda fakih de bir şeyi iyi bilen kimse anlamına gelmektedir.

Fıkıh Nedir?

Fıkıh, Hicri takvimin ilk dönemlerinde çaba ile öğrenilebilen dini bilgilere verilen genel addır. Ancak zaman içerisinde yalnızca din ve dünya kanunlarını kapsayan hukuksal bir terim haline dönüşmüştür.

Fıkıh TDK Anlamı

Fıkıh kelime anlamı için Türk Dil Kurumu Sözlüğünde ayrı iki açıklama yer almaktadır. Bu kapsamda açıklamalardan biri eski bir öğrenme biçimi, diğeri ise din bilgisi kapsamında yapılmıştır. TDK tarafından fıkıh için verilen açıklamalar aşağıdaki gibidir:

- Bir şeyi gerektirdiği şekilde, iyice anlamak ve bilmek.

- İslam Hukuku’nda yer alan din ve toplum kurallarının bütünü.