Duygu Asena

Yazdığı konular ve tarzı sebebiyle bir çok kesim tarafından feminist yazar yakıştırılması yapılan Duygu Asena, 1946 doğumlu, beyin tümörü nedeniyle yaşamını yitirmiş ünlü Türk gazeteci ve yazar.


Duygu Asena, 19 Nisan 1946'da, Mustafa Kemal ATATÜRK'ün yaveri olan ve dönemin CHP milletvekili Ali Şevket Öndersev'in torunu olarak İstanbul'da doğdu. Orta öğrenimini Kadıköy Özel Kız Koleji'nde tamamlamasının ardından İstanbul Üniversitesi Pedagoji bölümünde eğitim gördü. İş hayatına pedagog olarak başlayan Asena, Haseki Hastanesi Çocuk Kliniği ve İstanbul Üniversitesi Çocuklarevi'nde çalıştı.

Gazetedeki ilk yazısı 1972 yılında Hürriyet Gazetesinin Kelebek ekinde yayımlandı. Bu tarihten itibaren çeşitli dergi ve gazetelerde gazeteci ve yönetici olarak bulundu. TRT-2 televizyon kanalında "Ondan Sonra" isimli bir program hazırlayıp sundu. (1992 - 1997)

Gazeteciliğinin yanında yazarlığını da sürdüren Asena, ilk kitabı "Kadının Adı Yok"la adını duyurdu. Kitap, 1998'de müstehcen bulunarak yasaklandı. Uzun süren dava sonucunda tekrar yayımına izin verildi ve ardından aynı yıl yönetmen Atıf Yılmaz tarafından filme alındı.

Yazıları ve kitaplarında değindiği temalar nedeniyle çeşitli çevrelerce feminist yazar yakıştırması yapıldı.

Duygu Asena, 30 Temmuz 2006 günü beyin tümörü nedeniyle tedavi görmekte olduğu Amerikan Hastanesi'nde hayatını kaybetti.

Kitapları :
2004 - Paramparça,
2003 - Aşk Gidiyorum Demez,
2001 - Aslında Özgürsün,
1997 - Aynada Aşk Vardı,
1994 - Değişen Bir Şey Yok,
1992 - Kahramanlar Hep Erkek,
1989 - Aslında Aşk da Yok,
1987 - Kadının Adı Yok,

 Duygu Asena’nın kitapları ve en çok paylaşılan sözlerinden derlemeler:

"Güçlü olmalısınız, kendi gücünüze inanmalı ama gerçekten güçlü olmak için çabalamalısınız."
"Dayak cennetten çıkmamıştır, kimsenin vurduğu yerde gül bitmez, kızını dövmeyen dizini de dövmez."
"Dostluk da, saygı da eşitlikle olur, anlamıyor musunuz? Eşitliğin olmadığı yerde ikisi de yok."

"İnsan yaşamında eksik olanı, 'her şey' sanıyor."

"Bunca yıllık yaşamımda bir tek şunu öğrendim. Şu reçeteyi; mutlu olmadığın ortamdan kaç git. Bunun için de güçlü ol, kendi kendine yet."

"Susma konuş, içine atma, parantezleri kaldır yaşamından." 

"İnsanın hayatında onun yerine karar verecek birisi olmayınca gerçek gücü ortaya çıkıyor."

"Biz artık büyüdük, istediği kadar dirensin, direnemiyor; çünkü biz büyüyoruz ama onlar yaşlanıyor!"

“Kimse kimseden bir şeyler istememeli, beklememeli. Hele değişmesini hiç. Bilmiyor musun ki ben değişirsem, senin sevdiğin ben değilimdir artık ve sonra beni sevmezsin.”

“Özgür ve bağımsız olmak için, bir canlı, bir tek canlı bile olmamalı mı insanın yaşamında? Özgürlüğün bedeli bu mu? Bu, yalnızlık mı?”

“Bir şeyi daha öğrendim: birisini zorlarsan, en doğal isteklerine karşı çıkarsan, "Hayır" dersen, o iş o birisi için çok büyük önem kazanıyor. Yapacağım diye sonuna kadar gidiyor.”

“Yaşa yalnızca yaşa, yaşadıklarından tat al, olur olmaz şeyler için dertlenme.”

"Artık hiçbir şey için savaşmayacağım. Artık yaşam boyu mutlu olamayacağımı biliyorum. "

“Bencil olmamak için yaşam boyu özveride bulunmak, hep kendinden vermek, onlar ne istiyorsa, öyle yaşamak gerekiyorsa.. Ben bencil olacağım..” 


Kaynak:Biyografi.info