Gaspar Noe

Gaspar Noe, genellikle filmlerinde çekim tarzıyla izleyiciyi rahatsız etmeyi hedefleyen; cinsellik, şiddet içeren davranışlar ve yoğun bir nihilizm kullanır.

Gaspar Noe, 27 Aralık 1963 tarihinde Arjantin'in başkenti Buenos Aires'te ressam ve yazar Luis Felipe Noé ve Nora Murphy çiftinin oğlu olarak doğmuştur. Paula adında bir kız kardeşi vardır. Çocukluğunu Buenos Aires’de geçiren Gaspar Noe, Arjantin'deki çalkantılı siyasi durum nedeniyle ailesiyle önce ABD'de New York'ta bir yıl geçirdikten sonra 12 yaşlarında iken ailesiyle Fransa'ya göç etti. Lise eğitiminden sonra Paris'te École Nationale Supérieure Louis-Lumière okulunda felsefe ve sinema eğitimi aldı. Üniversite sonrası, 1985 yılında Arjantinli yönetmen Fernando Solanas'ın yönettiği El exilio de Gardel (Tangos) adlı filmde yardımcı yönetmen olarak görev aldı.

Mesleki kariyeri ve ikametgahı Fransa'da, Paris'te olmasına rağmen, Fransız vatandaşlığına sahip değildir.

Gaspar Noe, ilk yönetmenlik deneyimini yine 1985 yılında, “Tintarella di luna” filmi ile kazandı. 18 dakikalık bu kısa filmde Gaspar Noé, bir kasabada yaşayan, kocasını terk edip nehrin öbür yakasındaki sevgilisine giden bir kadının hikâyesini anlatmıştı. Bu çalışmasını 1987'de, yine bir başka kısa film olan “Pulpe amère” takip etti.

1988 yılında Gaspar Noe, yeniden Arjantinli yönetmen Fernando Solanas'ın “Sur” adlı filminde yardımcı yönetmenlik yaptı. 1991 yılında üçüncü kısa film çalışması “Carne” ile ilk defa uluslararası arenada kendisinden söz ettirmeye başladı. 40 dakikalık bu çalışma, 1991 Cannes Film Festivali'nde ödül kazandı.

Gaspar Noe, 1998 yılında ilk uzun metrajlı filmi olan Seul contre tous'yu (Herkese Karşı Tek Başına) çekti. Ağır seks ve ölüm sahneleri ile çok ses getirmiş olan bu film başta Cannes Film Festivali olmak üzere pek çok film festivalinden ödülle dönmeyi başardı. 4 yıllık aradan sonra 2002 yılında Monica Bellucci ve Vincent Cassel'in başrolde olduğu ikinci uzun metrajlı filmi Dönüş Yok (Irréversible) ile 2002 Cannes Film Festivali'nde Altın Palmiye'ye aday oldu.

2009 yılında gösterime giren, Enter the Void (Boşluk) adlı filmi de, yine aynı şekilde 2009 Cannes Film Festivali'nden Altın Palmiye'ye aday olmayı başardı. 2018 yılında Cannes Film Festivali'nde Climax adlı filmi ile Art Cinema ödülü aldı.

Stanley Kubrick'in filmlerinden ilham aldığını söyleyen Gaspar Noe, zaman zaman kendi eserlerinde bunlara atıfta bulunuyor. Gaspar Noe, bir dergiye verdiği röportajda 2001: A Space Odyssey'i yedi yaşında izlediğinde bu filmin hayatını değiştirdiğini ve bu deneyim olmadan asla yönetmen olamayacağını belirtmiştir.

1990'ların başında yazar ve film yönetmeni Lucile Hadžihalilović ile işbirliği yapmaya başladı. Birlikte 1991 yılında “Les Cinémas de la Zone” adlı yapım şirketini kurdular.

Gaspar Noe, yazar ve film yönetmeni Lucile Hadžihalilović ile evlidir.

Gaspar Noe, bir dönem, İsviçre, Saas-Fee'deki özel bir lisansüstü okulunda, European Graduate School'da misafir film profesörü olarak ders verdi.

Gaspar Noe, insanın başını döndüren gösterişli seks ve şiddet, canlı renkler, vurucu müzikler ve huzursuz sabit kamera çekimleri ile kendisine has bir sinema dili oluşturan Gaspar Noé, imza filmleriyle dikkat çekmeye devam ediyor.

Gaspar Noe, 2022 yılında eşsiz bölünmüş ekran kullanımı, çarpıcı oyunculukları, ölüm meselesiyle korkusuzca yüzleştiği ve izleyicisine hazmetmesi zor sarsıcı bir seyir yaşattığı "Vortex" adlı yeni filmi ile 41'inci İstanbul Film Festivali'nde Uluslararası Yarışma kategorisinin En İyi Filmi seçilerek Altın Lale ve FIPRESCI ödüllerinin sahibi oldu.

Ödülleri:
1991 - Avignon Film Festivali: Prix Tournage (Carne)
1991 - Cannes Film Festivali: En İyi Kısa Film SACD Ödülü (Carne)
1994 - Yubari Uluslararası Fantastik Film Festivali: Minami Toshiko & Eleştirmenler Ödülü (Carne)
1998 - Cannes Film Festivali: Mercedes-Benz Ödülü (Seul contre tous)
1998 - Sarajevo Film Festivali: FIPRESCI Ödülü (Seul contre tous)
2009 - Sitges - Katalonya Uluslararası Film Festivali: En İyi Senaryo (Seul contre tous)
2001 - Boston Yeraltı Film Festivali: Festivalin En İyisi (Seul contre tous)
2002 - Stockholm Film Festivali: Bronz At (Irréversible)
2009 - Sitges - Katalonya Uluslararası Film Festivali: Jüri Özel Ödülü (Enter the Void)
2010 - CinEuphoria Ödülleri: Uluslararası Yarışma On Yılın En İyi Filmleri (Irréversible)
2010 - Neuchâtel Uluslararası Fantastik Film Festivali: En İyi Film Narcisse Ödülü (Enter the Void)
2018 - Cannes Film Festivali: Sanat Sineması C.I.C.A.E. Ödülü (Climax)
2018 - Neuchâtel Uluslararası Fantastik Film Festivali: Avrupa'nın En İyi Fantastik Filmi Gümüş Méliès Ödülü (Climax)
2018 - Neuchâtel Uluslararası Fantastik Film Festivali: En İyi Uzun Metrajlı Film Narcisse Ödülü (Climax)
2018 - Sitges - Katalonya Uluslararası Film Festivali: Fantastik Resmi Bölüm En İyi Film (Climax)
2021 - Festival du nouveau cinéma: En İyi Film Seyirci Ödülü (Vortex)
2021 - Ghent Uluslararası Film Festivali: En İyi Film Grand Prix Ödülü (Vortex)
2021 - Hamburg Film Festivali: Eleştirmenler Ödülü (Vortex)
2021 - San Sebastian Uluslararası Film Festivali: Zabaltegi-Tabakalera Ödülü (Vortex)
2022 - Dublin Uluslararası Film Festivali: En İyi Film (Vortex)
2022 - İstanbul Uluslararası Film Festivali: Uluslararası Yarışma En İyi Film Altın Lale Ödülü (Vortex)
2022 - İstanbul Uluslararası Film Festivali: Uluslararası Yarışma FIPRESCI Ödülü (Vortex)

Filmleri ve Dizileri :
Kısa Filmleri :
1985 - Tintarella di luna (Ay'ın Güneşli Yüzü)
1987 - Pulpe amère (Acı Hamur)
1991 - Carne (Et)
1995 - Une expérience d'hypnose télévisuelle (Bir Televizyon Hipnoz Deneyimi)
1995 - Le Lâcheur d'animaux d'élevage (Çiftlik Hayvanlarının Serbest Bırakılması)
1998 - Sodomites (Homoseksüel)
2002 - Intoxication (Zehirlenme)
2005 - Eva
2006 - We Fuck Alone, segment of "Destricted" (Yalnız Sevişiyoruz)
2007 - SIDA, segment of "8" (SIDA)
2010 - 42 One Dream Rush(42 Bir Rüyaya Hücum)
2012 - Havana'da 7 Gün (Ritual)
2014 - Arjantin
2020 - Saint Laurent: Summer of '21

Yönetmen ve senarist olarak sinema filmleri :
1998 - Seul contre tous
2002 - Dönüş Yok (Irréversible)
2009 - Enter the Void
2015 - Love
2018 - Climax
2019 - Lux Æterna
2021 - Vortex


Kaynak:Biyografi.info