William Thomson Lord Kelvin

Lord Kelvin, Kelvin sıcaklık ölçüm skalasını geliştiren ünlü İskoç matematikçi ve fizikçisidir.

William Thomson Lord Kelvin, 26 Haziran 1824 tarihinde Kuzey İrlanda'nın başkenti Belfast’ta dört çocuklu bir ailede dünyaya gelen ikinci çocuk olarak doğmuştur. Annesini Margaret Gardner’ı altı yaşındayken kaybetti. Bir matematik profesörü olan babası James Thomson tarafından eğitildi. William, abisi James ile birlikte evde eğitim gördü. Ev dersleri babaları tarafından yapıldı, küçük kardeşleri ise eğitimini ablasından aldı. 1832 yılında, ailesi İskoçya'da bir şehir olan Glasgow’a taşındı. Burada henüz 10 yaşındayken babasının çalıştığı Glasgow Üniversitesi'nde öğrenime başladı. Burada ısı kuramı üzerine makaleler yazmaya başladı. Sonra Cambridge Üniversitesi'ne devam etti. 1841 yılında başladığı Peterhense College’deki (Cambridge Üniversitesi) eğitimini, 1845 yılında üstün bir başarıyla bitirerek ünlü Smith Bilim Ödülü’nü kazandı.

1845 yılında elektrostatik problemlerini çözümlemekte kullanılacak elektriksel simgeler yönetimini geliştirdi.

1845 yılında Cambridge Üniversitesi’nden mezun olduktan sonra Paris’e gitti. Burada gazların ısıl özellikleri üzerindeki çalışmalarıyla ünlü fizikçi ve kimyacı Henry Victor Regnault’nun laboratuarında bir süre bulunarak uygulamalı çalışmalar alanında kendini yetiştirdi.

1847 yılında Glasgow Üniversitesinde fizik profesörlüğüne atandı. Bu görevini 53 yıl yaptı.

Jean Baptiste Joseph Fourier'den etkilenen William Thomson Lord Kelvin, 16 ve 17 yaşında iken yayımladığı ilk bilimsel makalelerinde, İngiliz bilim adamlarının genellikle karşı çıktığı. Jean Baptiste Joseph Fourier'in görüşlerinin savunusunu üstlendi ve Jean Baptiste Joseph Fourier'in geliştirdiği bilimsel yöntemlerin yalnızca ısı akışına değil, başka enerji biçimlerine de uygulanabileceğini öne süren ilk bilim adamı oldu. 21 yaşında Glasgow Üniversitesi'nde fizik profesörü oldu. Ve aralıksız elli üç yıl bu görevi sürdürdü.

William Thomson, özellikle ısı ve elektrikle ilgili incelemeler yaptı. Basınç altında buzun erime noktasındaki değişimleri belirledi ve 1852'de gazların genleşmesinin soğumaya yol açtığını ortaya koydu.

James Prescott Joule ile görüştükten sonra, Kelvin ölçeği olarak adlandırılan ve günümüzde bütün bilimsel sıcaklık ölçümlerinin temelini oluşturan mutlak termodinamik sıcaklık ölçeği düşüncesini ortaya attı. Elektriksel Görüntüler Metodu'nu bularak, elekrostatiğin matematik teorisine katkıda bulundu. 1854'ten başlayarak denizaltı telgrafı ile ilgilendi. George Gabriel Stokes ile birlikte, elektrik sinyal iletimine ilişkin matematiği geliştirdi.

Elektromanyetizma araştırmaları alanında bir öncü olan William Thomson Lord Kelvin, Michael Faraday ile birlikte elektromanyetik alan fikrini öne sürdü. 1847 yılında Michael Faraday’ın elektriksel ve mıknatıssal görüşlerini matematiksel terimlerle gösteren bilimsel bir dergi yayımladı. Aynı yıl ünlü fizikçi James Prescott Joule ile karşılaşarak, onun “ısının eşdeğerlik” kuramından etkilenip, 1848 yılında “saltık sıcaklık ölçeği”ni ortaya koydu. Kelvin termodinamik üzerine de çalıştı. En önemli katkısı, mutlak sıfır fikrini öne sürmüş olmasıdır - mutlak sıfır, bütün molekül ve atomların hareket etmeyi bıraktıkları derecedir. Sıcaklık birimi, adını bilim adamı Kelvin'den alır.

1855 yılında telgrafla ilgili bir sürü yardımcı aygıtla birlikte aynalı mini akım ölçer ve sifon kayıt aygıtı icat ederek patentlerini aldı.

1858 yılında ilk atlantikötesi denizaltı telgraf kablosunun yerleştirilmesinde etkin rol aldığında, artık ünü dünyaya yayılmıştı. Bilimsel çalışmaları nedeniyle 1866 yılında şövalyelikle onurlandırıldı. 1890’da Kraliyet Bilim Derneği Başkanlığı’na seçildi. 1892’de baron unvanıyla onurlandırıldı.

1860-1867 arasında fizikçi dostu Peter Tait ile yayımladığı Elements of Natural Philosophy (Fizik Bilimin Öğeleri) adlı üniversite ders kitabıyla, İngiltere ve dünya yüksek eğitim alanında söz sahibi olduğunu kanıtladı.

Denizcilikte pek çok teknik probleme çözümlemeler getiren bir takım çalışmalarda da bulundu. Elektrik standartlarını kurmada öncülük yapan Kelvin, Leiden şişesinden boşalan elektriğin titreşimsel niteliğini belirlemiş olması, Rudolf Hertz'in elektro-manyetik dalgalarını, dolayısıyla Guglielmo Marconi'nin radyoyu bulmasına yol açmıştır.

William Thomson Lord Kelvin, 1876 yılında diferansiyel denklemlerin mekanik çözümüne imkân veren ilk integral alma düzeneğini ortaya koydu. Aynı zamanda benzetmeli hesap makinelerinin yaratıcısı olarak da kabul edilen Kelvin, 1866 yılında Lordluk payesi aldı. 1904 yılında Glasgow Üniversitesi rektörlüğüne getirildi.

1896 yılında Glasgow Üniversitesinde 50. bilim yılı kutlanırken, tüm dünya üniversite, akademi, bilim derneği ve hükümetlerinden onursal san ve nişanlar aldı. 1899’da emekli olduktan hemen sonra araştırma öğrencisi olarak üniversiteye yeniden kaydını yaptırdı. 1902’de Kraliyet Liyakat Nişanı ile ödüllendirildi.

1904’te Glasgow Üniversitesi Başkanlığı’na seçildi. 600’den fazla kitap ve makalenin yazarı olmaktan başka, yaklaşık 70 buluşun patent sahibi oldu. Gemici pusulasının mucidi oldu. İlk derinlikölçer yani iskandilin yaratıcısıdır.

William Thomson Lord Kelvin iki kez evlendi ve hiç çocuğu olmadı.

1892 yılında İskoçya’daki Largs dolaylarında Kelvin baronluğu kuruldu. Bundan sonra Lord Kelvin olarak anıldı.

William Thomson Lord Kelvin, 17 Aralık 1907 tarihinde İngiltere’de Glasgow yakınlarında Largs’da 83 yaşında ölmüştür.

Fransız fizikçi Charles Augustin de Coulomb,1787 yılında gazların genleşme yasasını bulmuştu. Bu yasa, soğutulan bir gazın hacminin, her 1 derece sıcaklık farkı için, sıfır derecedeki hacminin 273’te biri kadar küçüldüğünü belirliyordu. Buradan, eksi 273 derecede gazın hacminin sıfır olacağı sonucu çıkıyordu. W. Thomson, eksi 273 derecede hacmin sıfır olmayacağını, ama gazı oluşturan moleküllerin hareketlerinin ortadan kalkacağını öne sürdü. Böylece, daha sonraki tarihlerde kinetik enerji olarak adlandıracağı hareket enerjisinin sıfır olacağını belirlemiş oluyordu. Bu olay bütün madde molekülleri için geçerliydi. Bütün molekül hareketinin durduğu ve herhangi bir sonlu süreçle erişilmesi olanaksız bir alt sınır olan eksi 273 derecelik sıcaklığın mutlak sıfır olarak kabul edilmesini önerdi. Bu sıcaklıktan yukarıya doğru Celsius ölçeğiyle derecelendirilen bir sıcaklık ölçeği ortaya koydu. Eksi 273 derece sıcaklık, ısının tümüyle işe dönüşebilmesi için gerekli alt sınırdı. Mutlak sıcaklık ölçeği, günümüzde Kelvin ölçeği olarak adlandırılır ve bütün bilimsel sıcaklık ölçümlerinin temelini oluşturur.

Kaynak:Biyografi.info