Frederick Banting

1923 yılında İnsülinin keşfi nedeniyle Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü’nü kazanmıştır.

Frederick Banting, 14 Kasım 1891 tarihinde Kanada’da Ontario'nun Alliston kentindeki bir çiftlik evinde William Thompson Banting ve Margaret Grant'ın beş çocuğunun en küçüğü olarak doğmuştur. Lise eğitimini Alliston'daki lisede tamamladıktan sonra 1910 yılında Toronto Üniversitesi'nin bir bölümü olan Victoria College’de İlahiyat eğitimine başladı. Bir yıl sonra burada başarılı olamayınca tıp okumaya karar verdi ve 1912 yılında eylül ayında Tıp fakültesine geçiş yaptı.

Frederick Banting,1914 yılında orduya girmek istedi ancak yeterli bulunmadığından kabul edilmedi. 1915 yılında ikinci denemesinde kabul edildi. Aralık 1916 ayında askeri cerrahi hekim olarak mezun oldu ve İngiltere’deki askeri hastanelerde görev aldı. Birinci Dünya savaşında İngiltere’nin yanında 1917 yılında Fransa’da Almanlara karşı yapılan Cambrai Savaşı'nda yaralandı. Yaralanmalarına rağmen başka bir doktor ona durmasını söyleyinceye kadar on altı saat boyunca diğer yaralılara yardım etti. Kahramanlık için 1919'da Askeri Haç madalyası verildi.

Savaştan sonra Kanada'ya döndü ve cerrahi eğitimini tamamlamak için Toronto'ya gitti. Ortopedi bölümünü okudu ve 1919-1920 yılları arasında bir çocuk hastanesinde bir yıl kadar cerrah olarak çalıştı. 1920 yılında Toronto'da özel bir muayenehane açmak için bir yer bulamadı ve bu nedenle özel bir muayenehane açmak üzere Ontario’daki Londra şehrine taşınmaya karar verdi ve gitti.

Frederick Banting, Temmuz 1920'den Mayıs 1921'e kadar hastanede Ortopedi doktorluğuna devam ederken, Londra'daki Batı Ontario Üniversitesi'nde yarı zamanlı ortopedi ve antropoloji dersleri vermeye devam etti. 1921'den 1922'ye kadar Toronto Üniversitesi'ndeki farmakoloji konusunda ders verdi. 1922 yılında M.D. derecesini aldı ve ayrıca altın madalya aldı.

Bu sıralarda pankreas hakkında okuduğu bir makale, Frederick Banting'in diyabet’e karşı ilgisini çekti. Bu nedenle diğer bilim insanlarının yazdığı raporları okudu. Diyabetin pankreasdaki Langerhans adacıkları tarafından salgılanan bir protein hormonunun eksikliğinden kaynaklandığını ileri sürülmüştü ve bu varsayımsal hormona "insülin" adı vermişti.

Frederick Banting, 1922 yılında Toronto Üniversitesi'nde Tıp'da Üst Düzey Gösterici olarak atandı. 1923 yılında yeni tıbbi araştırmalar başkanlığına getirildi. Toronto General'e, Hasta Çocukları Hastanesine ve Toronto Batı Hastanesine Onursal Danışmanlık Hekimi olarak da görev yaptı. Banting and Best Institute'da araştırmalarını silikoz, kanser ve boğulma mekanizmaları üzerine yoğunlaştırdı.

1920 yılından beri şeker hastalığı ile de ilgilenen Frederick Banting, Toronto’da, fizyoloji profesörü Macleod’un laboratuarında John James Rickard Macleod ile birlikte araştırmalar yapıyordu.

İnsülin hormonunun keşfi, Toronto’da fizyoloji profesörü olan John Macleod’un yazın İskoçya’ya balık tutmaya giderken laboratuvarını bir hastanede cerrah olan Frederick Banting ve Charles Best adlı bir tıp öğrencisine bırakmasıyla gerçekleşti. Laboratuvarda köpeklerle çalışan bu iki adam, sonradan insülin olarak bilinen bir anti-diyabet maddesine sahip pankreas saf ekstraktını arıtan biyokimyacı James Bertram Collip’in çalışmasına katıldılar.

14 yaşındaki diyabet hastası Leonard Thompson, saf ekstrakt verilen ilk insandı. Thompson üç yıldır diyabet hastasıydı ve yalnızca 30 kilo olduğu o sırada ölüm döşeğindeydi. Collip’in ekstraktını almasının ardından Thompson’ın belirtileri ortadan kaybolmaya başladı ve kan şekeri normale döndü. Sonuçlar kesindi; bu pankreas ekstraktının insanlarda kayda değer anti-diyabet etkileri vardı.

Frederick Banting, 1923 yılında meslektaşı John James Rickard Macleod ile birlikte İnsülinin keşfi nedeniyle Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü’nü kazanmıştır. Frederick Banting, ödülden kendine düşen payını yanında çalışan asistanı Dr. Charles Best ile paylaştı. Macleod da insülinin katıksız ve yeterli miktarda elde edilmesinde önemli katkıları olan, biyokimyacı James Bertram Collip (1892-1965) ile paylaştı.

Frederick Banting, 1923 yılında Toronto Üniversitesinde tıp profesörlüğüne getirildi, Üniversitesinde Banting ve Best Kürsüsü kuruldu.

Frederick Banting'in doğduğu gün olan 14 Kasım, Dünya Diyabet Günü olarak kutlanmaktadır. Ayrıca insülinden herkesin faydalanması için, 1 dolarlık sembolik bir ücret karşılığında tüm haklarını Toronto Üniversitesi'ne satmıştır.

1923 yılında Kanada Hükümeti, çalışmalarına devam etmesi için Frederick Banting'e ciddi bir bütçe ayırdı. 1934 yılında Kral V. George tarafından şövalyelik ünvanı verildi.

1926 yılında Kanada’daki Royal Society’nin üyeliğine seçilen Banting 1930’da kendi adına bir enstitü kurarak, 1939’da kadar araştırmalarını sürdürdü. 1934’te İngiltere kraliçesi II. Elizabeth’den “Sir” unvanı aldı, bir yıl sonra da Londra’daki Royal Society’nin üyeliğine kabul edildi.

1938 yılında havacılık tıbbına olan ilgisi, Banting'in, yüksek irtifa muharip uçaklarını kullanan pilotların karşılaştığı fizyolojik sorunlarla ilgili araştırmalarda Royal Canadian Air Force'a (RCAF) katılmasıyla sonuçlandı. Banting, eski Eglinton Hunt Kulübü Toronto'da gizli bir tesiste barındırılan RCAF'ın 1 Numaralı Klinik Soruşturma Birimine (CIU) başkanlık yaptı.

İkinci Dünya Savaşı sırasında havacıların "karartma" (senkop) gibi sorunlarını araştırdı. İkinci Dünya Savaşı sırasında Banting'in projelerinden bir diğeri de, pilotların G-kuvvetlerine maruz kaldıklarında karartmalarını önlemek için G-takımının keşfi ile Wilbur Franks'e yardımcı oldu.

Frederick Banting, 21 Şubat 1941 tarihinde bir uçak kazasında Newfoundland, Labrador, Kanada’da 50 yaşında ölmüştür.

Kaynak:Biyografi.info