İvan Gonçarov

En ünlü eseri 1859 yılında basılmış Oblomov'dur.

İvan Gonçarov, 18 Haziran 1812 tarihinde Rusya’da Simbirsk’te (bugünkü adıyla Ulyanovsk) zengin bir tahıl tüccarının oğlu olarak doğmuştur. Tam adı İvan Aleksandroviç Gonçarov’dur. Annesi Avdotya Matveevna Goncharova, babası Aleksander Ivanovich Goncharov’dur. Nikolay Goncharov, Alexandra Kirmalova, Anna Muzalevskaya adlarında kardeşleri vardır. Babasının babası 18. yüzyıl ortasında orduya olan hizmetleri sayesinde toprak sahibi soylu sınıfa yükselmişti; ailenin geri kalanıysa hububat ticaretiyle uğraşmıştı. Babası Aleksandr İvanoviç birkaç dönem Simbirsk’e belediye başkanlığı da yapmış saygın bir adamdı.

Babasını 7 yaşında iken kaybettikten sonra başlayan eğitim hayatı onu aile mesleğinden uzaklaştırarak doğuştan yeteneği olan edebiyata yakınlaştırdı. 1820'den 1822'ye kadar Goncharov, Simbirsk'teki Ekaterina Khovanskaya'nın özel yatılı okulunda okudu. Orada Almanca ve Fransızca, Tanrı Yasası okudu. Düzyazı yazarı daha sonra yatılı okuldaki çalışmalarını The Break romanında anlattı. Ve Goncharov'un ilk öğretmenlerinden biri olan Başpiskopos Fyodor Troitsky, aynı kitabın kahramanı rahip Nikolai İvanoviç'in prototipi oldu.

Moskova Üniversitesi’nin dilbilim fakültesinde okudu. Üniversitede yazar Mihail Lermontov tanışıp yakın arkadaş oldu.

İvan Gonçarov, Moskova Devlet Üniversitesi'nden 1834 yılında mezun olmasının ardından St. Petersburg’a taşınıp 30 yıl devlet memurluğu yaptı. Maliye Bakanlığı'nda dış yazışma tercümanı olarak işe başladı. Maliye Bakanlığı'nda sansür komitesinde çalıştı. 1867 yılında emekli oldu.

St. Petersburg’da samimi olduğu Maykov ailesi ve özellikle Nikolay Maykov, edebiyat çevrelerini tanımasına ve yazmaya başlamasına ön ayak oldu; ilk öyküsü “Şans Eseri Yanılgı” ailenin özel derleme kitabında çıktı.

Vissarion Belinski’yle arkadaşlığı sayesinde tasarladığı üçlemenin ilk kitabı Alelade Bir Hikâye (1847) ona erken gelen bir başarı kazandırdı.

İvan Gonçarov’un ilk romanı “Alelade Bir Hikaye” Alexander Puşkin'in çıkarttığı 1836-1866 yılları arasında Saint Petersburg'da yayınlanan bir Rus edebi, sosyal ve politik dergisi Sovremennik'te 1847 yılında yayınlandı. İkinci ve en iyi bilinen romanı olan “Oblomov” ise 1859 yılında Rus edebiyat dergisi Otechestvennye Zapiski'da yayınlandı. Rusya'nın en büyük liberal dergisi Vestnik Evropy'da 1869 senesinde okuyucular ile paylaşılan üçüncü ve son romanı ise Yamaç'tır.

En ünlü romanı olan Oblomov'un aynı isimli karakteri, "Oblomovluk" kavramının doğmasına da yol açmıştır. Bu kavram aşırı tembelliğin bir ifadesi olarak kullanılmaya başlanmıştır.

İvan Gonçarov, hiç evlenmemiştir. Mimimishka adlı bir köpeği vardı.

İvan Gonçarov, Ekim 1852'den Mayıs 1854'e kadar Rus fırkateyni Pallada’nın koramiraline özel kalemlik ettiği seyahat sırasında Uzak Doğu ve Japonya’yı gördü; St. Petersburg’a döndükten sonra izlenimlerini Pallada Fırkateyni: Seyahat Notları adıyla yayımladı (1858’de kitaplaştırıldı). İvan Gonçarov, bu gezide İngiltere, Portekiz, Singapur, Çin'i ziyaret etti. Geziden arkadaşlarına ve akrabalarına yabancı ülkelerdeki hayatı anlattığı mektuplar gönderdi.

İvan Gonçarov yetişkinlik hayatı boyunca depresyonla ve teşhis edilmemiş zihinsel sorunlarla mücadele etti: Çağdaşı İvan Turgenyev’i (1818-1883) intihalle suçlaması da onu ileride münzevi bir hayata götürecek olan paranoyaklığının erken bir işaretiydi.

Ömrünün son yirmi yılında denemelerini ve anılarını çeşitli yerlere yazdı. 1890 yılında felç geçirdi; ertesi sonbahar yakalandığı zatürreeden sonra İvan Gonçarov, 27 Eylül 1891 tarihinde Sankt Peterburg, Rusya’da 79 yaşında öldü. Aleksandr Nevsky Manastırı’na gömüldü, 1956 yılında külleri Volkovo Mezarlığı’na taşınmıştır.

Varlığının neredeyse tamamını uşağının ölümünden sonra hamiliğini üstlendiği karısı Aleksandra Treygut ve üç çocuğuna bıraktı. Gonçarov hiçbir zaman çağdaşlarının Slavcılık-Batıcılık çatışmasına aktif olarak dahil olmadıysa da, hayalci gelenekselcilikle aşırı pragmatizm arasında var olan uçurumu kendisinde ve çevresinde görmüş ve bu konuya romanlarında çeşitli açılardan mercek tutmuştur.

Kitapları :
1869 - Yamaç
1858 - Pallada Fırkateyni: Seyahat Notları
1859 - Oblomov
1847 - Alelade Bir Hikaye


Kaynak:Biyografi.info