İzzet Melih Devrim

Türk şair, romancı ve oyun yazarı.
Babası, Kudüs defterdarı Hattatzade Mustafa Esat Bey (Mustafa Esat Bey, Kudüs’e gelmeden önce 1880’lerin ortalarında Girit defterdarıdır), annesi ise Girit’te arazi zengini Uzun Melek Bey’in (Uzun Melek Bey, Girit’in Hanya bölgesinde üç köy sahibi olduğu gibi, bütün Akdeniz ülkeleri içinde, Yemen kahvesinin tek bayiidir) kızı Saniye Hanım olan İzzet Melih, 6 Haziran 1887' de İstanbul'da doğdu. (Dedesi, dönem şairlerinden Rıdvan Ağa’dır.)

İlkokulu Kudüs’te okuyan İzzet Melih, sonradan İstanbul’a Galatasaray Lisesine gönderildi. Galatasaray Lisesinden mezun oldu. Liseyi bitirince, hukuk öğrenimi için Paris’e gitti.

İzzet Melih, Paris dönüşünde Fransızların sahip olduğu Reji İdaresi’nde; Genel sekreterlik, genel müdür vekilliği ve direktörlük görevlerinde bulundu. Şirketin Genel Müdürü Mösyö Weil, İzzet Melih’in hem koruyucusu hem de örnek aldığı insan oldu.

İzzet Melih, Şişli'deki evinin karşısında oturan Saniye Hanımla tanıştı. Saniye hanım, iki küçük kızının babası olan yaşlı kocasını boşayarak İzzet Melih ile evlendi. Birinci Dünya Savaşından sonra İzzet Melih, karısı Saniye Hanım’la Avrupa seyahatine çıktı. İtalya’da İspanyol gribine yakalanan Saniye Hanım, hastanede kendisine bakan doktorla ilişki kurdu ve orada kaldı. İzzet Melih, büyük bir düş kırıklığıyla İstanbul’a döndü ve yaşadığı kötü günlerin arkasından Şakir Paşa’nın kızı Fahrelnisa Zeid ile evlendi. Çiftin bu evlilikten iki çocukları dünyaya geldi: Nejat Melih Devrim ve tiyatro sanatçısı Şirin Devrim.

İzzet Melih tasarruflarını, New York Borsası’nda değerlendirdiği dönemde borsa çöktü. Fahrelnisa Zeid'nın İzzet Melih’in, küçük bir çocuk gibi kucağına kapanıp ağladığını söylediği bu dönemde, insanların kehanetlerini boşa çıkarmak için, danslı bir çay daveti planladılar. Hatta davetiyeleri şık giyinip, İtalyan şoför Manuel’in kullandığı Alfa Romeo arabalarıyla ahbaplarına kendileri dağıttılar (Daha sonraki günlerde ilk önce piyano, sonra da arabasını satmak zorunda kaldı). Bu tatsız dönemi geride bırakmak amacıyla, Park Otel’in karşısına düşen, Hayırlı Apartmanına taşındılar. 1933 yılında Fahrelnisa Zeid ile Fahrelnisa Zeid'in, Irak Kralı I. Faysal’ın küçük kardeşi Zeyd ile olan ilişkisi nedeniyle ayrıldılar.

İzzet Melih, Cumhuriyetin kurulmasıyla başlayan reformlar sonucu, yabancıların sahip olduğu şirketler millileştirilmeye başlandığı dönemde, Osmanlı Tütün Şirketi yani Reji İdaresindeki işini kaybetti.

İstanbul Tramvay Şirketi idare meclisi üyeliği, Elektirik Şirketi yazıişleri müdürlüğü (1930-1938), Anadolu Ajansı müdürlüğü (1951) yaptı. Harp Akademisi'nde Fransızca öğretmenliğinde bulundu.

Fransız diliyle ilgili çalışmaları nedeniyle Paris Edebiyat Fakültesi tarafından edebiyat doktorluğu verilen (1938), Paris Yazarlar Birliği sürekli üyeliğine seçilen (1957) İzzet Melih, Paris'te Les Annales Politique et Litéraires dergisinin açtığı bir düzyazı yarışmasında ikincilik kazanınca (1905) dikkatleri çekmiş, Fecr-i Ati topluluğuna katıldıktan sonra yazdığı romanlarında, duygusal aşkları konu almış, anlatım açısından da betimlemelerle yüklü, süslü bir dil benimsemiştir.

İzzet Melih, 1966'da İstanbul'da Alzheimer hastalığından vefat etti.

Eserleri :
Roman :
1915 - Tezat
1918 - Sermet

Hikâye :
1922 - Hüzün ve tebessüm
1938 - Her güzelliğine aşık

Oyun :
1912 - Leila (Paris)

İnceleme:
1924 - Henri Bataille (Fransızca)

Çeviri:
1910 - Antere
1944 - Fantasio ve Lorenzaccio
1955 - Meşaleler


Kaynak:Biyografi.info