Selahattin Pınar

Türk Müziği bestecisi, udi ve tamburidir.
Selahattin Pınar; 22 Ocak 1902, İstanbul Üsküdar Altunizâde’de doğmuştur. Babası aslen Denizli ilinin Çal kasabasından olup eski hukukçulardan Denizli Milletvekili Sadık Bey'dir. Selahattin Pınar ilköğrenimini okuduğu yıllarda Sadık Bey, Çal'a tayin olduğundan orada tamamladı. Buradan sonra babasının görevi nedeniyle sırasıyla önce Saros adasına, sonra Edirne'ye tayin oldular. Ortaokulu burada okuduktan sonra 1918 yılında İstanbul'a geldiler. İtalyan Ticaret Okulu'nda okudu ise de yarıda bıraktı. Babasının karşı çıkmasına rağmen 12 yaşında ud çalmayı öğrenerek musikiye başladı, 1919 yılında da 17 yaşında tambur çalmayı öğrenmişti. Kendine özgü bir uslûp ve boğuk sesi ile okurdu. Bestekârlığa on sekiz yaşlarında başladı.

Babasının sürekli "Benim oğlum çalgıcı olacak" şeklindeki "aşağılamalarına" dayanamayıp bir gün, "Hayır sanatkár olacak"deyince evde kavga çıkmış ve babasının üzerine yürümesi sonucu evi terk etmişti.

Yeni evi; daha sonra "Üsküdar Musiki Cemiyeti" adını alacak olan "Darü’l-Feyz-i Mûsıki"ydi. Artık anne-babası musikiydi. Musiki üstatlarından dersler aldı. Bestekár oldu. Ünlü sanatçıların kadrolarında yer almaya başladı.

İlk eseri sözleri adliyeci Senihî’nin olan Kürdilihicazkâr makamından ve aksak usülünde bestelediği "Mülkün ne yaman şule-i ikbâli karardı" güfteli şarkısıdır. Şarkılarının çoğunun sözlerini Mustafa Nafiz Irmak yazmıştır. 20. yüzyıl içinde yetişmiş bestekârlar arasında özel bir yeri olan Selahattin Pınar, şarkı formunun geleneklerine bağlı olmakla beraber kendine özgü yeni bir yol izlemiş, yeni bir duyuş ve anlayışın etkisi altında güzel eserler bestelemiştir. Sanat hayatının büyük bir bölümünü İstanbul sahnelerinde geçiren sanatkâr geçimini bu yoldan temin etmiştir

1929'da ilk Türk ve Müslüman kadın tiyatrocu Afife Jale ile beraber yaşamaya başladılar. Ve 1935 yılında ayrıldılar. Bu birlikteliğin Selahattin Pınar`ın sanat hayatına etkisini büyük oldu. Bu dönemde ve ayrıldıktan sonra bestelediği parçalar genelde karşılıksız ve ümitsiz aşkları, ayrılık acılarını içerdi. Afife Jale`den sonra ölene dek “Seyyare Atıfet Pınar” ile evliydi.

Selahattin Pınar, Afife Jale'ye aşkını, 'Anladım sevmeyeceksin sen beni nazlı çiçek' şarkısıyla dile getirmiş, aşk çıkmaza girince de, 'Nereden sevdim o zalim kadını' şarkısını bestelemiş.

Selahattin Pınar 6 Şubat 1960'da Todori'nin lokantasında, yanında söz yazarı Selim Aru olduğu halde, yemek yemek üzereyken bir kalp krizi sonucu öldü.

Sabiha Gökçen`in anlattığına göre bestelediği “Gel Gitme Kadın” şarkısı Mustafa Kemal ATATÜRK`ün en sevdiği şarkılar arasında yer alır.

Selahattin Pınar’ın 100`e yakın bestesi olduğu sanılmaktadır. Bunlardan, "Nereden sevdim o zalim kadını" ve "Anladım sevmeyeceksin beni sen nazlı çiçek" isimli şarkılarını Afife Jale için bestelediği söylenir. En çok bilinen bestelerine aşağıdaki eserler örnek sayılabilir:

Anladım sevmeyeceksin beni sen nazlı çiçek( Hicaz) - Söz : Mustafa Nâfiz Irmak
Beni de alın ne olur koynunuza hatıralar (Hisarbuselik) - Söz: Baki Süha Edipoğlu
Bir bahar akşamı rastladım size (Hicaz) - Söz : Fuat Edip Baksı
Gel gitme kadın ruhumu hicranına yakma( Kürdilihicazkâr) - Söz : Celadet Barbarosoğlu
Hala yaşıyor kalbimin en gizli yerinde (Nihavend) - Söz: Zekai Cankardeş
Nereden sevdim o zalim kadını (Kürdîli Hicâzkâr) - Söz : Yusuf Ziya Ortaç
Bakışı Çağırır Beni Uzaktan (Muhayyerkürdi) Söz: - Fuat Edip Baskı
Kalbim yine üzgün seni andım da derinden (Bayâtî) - Söz: Yahya Kemal Beyatlı


Kaynak:Biyografi.info